Hallo allemaal,

Jahaa hier is een teken van leven! Zondagmiddag ben ik vanuit Eindhoven vertrokken naar Budapest, waar ik nog voor de geplande 15:00 uur aan kwam. Ryan Air is daar dermate trots op dat er na de landing spontaan een triomf-Eftelingmelodie door het vliegtuig galmde gevolgd met een zwoele vrouwenstem: 'Yeah, Ryan Air is on time again!', maar dit terzijde. Met mijn lange broek en vestje liep ik tegen een muur van warmte op toen ik het vliegtuig uitstapte - yeaaah men, it's gettin' hot hot hot - en nadat ik mijn koffer weer in de armen had gesloten heb ik me dan ook eerst even omgekleed naar deze temperaturen. In een shuttlebus ben ik toen van het vliegveld naar m'n hostel gereden. Het is een chill (en goedkoop) busje voor 8 personen mét airco, dus ik genoot wel even toen we de propvolle lijnbus naar het centrum inhaalden.
Na een ruim uur werd ik gedropt bij m'n hostel en kon ik eindelijk even relaxen. Na het inchecken en een bericht richting Nederland werd het tijd om te socializen. Ik denk, huppatee ik gooi mijn Engelse skills in de strijd hier! Dus op naar het balkon en met mijn beste Engels gooi ik mijn 'Hi' in de groep. Vrolijk kijk ik de jongens en meiden daar aan, tot 1 een van de jongens antwoordt met 'heuuuuy nog een Nederlander!'.
Er blijkt een complete 'Dutch invasion' te zijn. In de avond zijn we dan ook met een groep Nederlanders en wat Britten naar de stad gegaan om te eten; een Mongolian barbecue.
Het blijkt gewoon een soort wok te zijn, en voor zo'n 15 euro kun je er onbeperkt eten een drinken. Bier wordt geschonken in halve liters en na mijn twee bier realiseerde ik me ineens dat dit zo'n vijf bier in de Philip zou zijn, terwijl ik morgen om 7:30 uur uit m'n bed moest. Tijd om te gaan dus. Reece, een Brit die in het hostel werkt, wees me de weg naar de tram 'then you'll take tram 61 on this side of the road and you'll be fine'. Oke prima, dus ik wachten en ineens zie ik aan de andere kant van de straat tram 61 vertrekken in de richting die ik moest hebben! Oké dit klopt niet! Ineens komt Reece om de hoek lopen met z'n armen in de lucht 'ELLEN, NOOOO, I WAS WRONG! I THOUGHT I WAS STILL IN BRITTAIN'. Godsallemachtig, daar rijden ze natuurlijk aan de andere kant van de weg.
Maargoed, uiteindelijk ben ik helemaal compleet en volledig bij het hostel teruggekomen. De volgende ochtend op tijd opstaan, klaarmaken, inpakken, ontbijten, uitchecken en om 8:00 uur op naar het Balassi Institute 1.5 km. verderop. Daar blijf ik tot 24 augustus voor mijn taalcursus Hongaars. Lekker old school met een kaart, een koffer en een zwarte tas op weg naar het instituut. Onderweg kwam ik nog een jongen tegen die de avond ervoor ook mee was en daarna nog was wezen stappen 'Jaaa ik ben kapot. We waren dus gister in die club en toen kwamen we daar twee meisjes tegen. Nou is Bart ‘m dus gepeerd met een van die chicks en... hoe laat is het? What the fuck.' Ik liep verder en nog geen minuut later kom ik Bart tegen. 'Heeeee Bart, goede nacht gehad?' Hij begon meteen te grijnzen en ik heb ‘m maar vertelt dat z'n mattie 300 meter voor ‘m liep.
Toen verder zeulen met die koffer, en mèeen ze hebben hier BERGEN. Heuvels zijn dit niet meer te noemen zeg. De laatste halve kilometer heb ik alleen maar geklommen. Ik telde maar steeds tot 20 stappen en dan weer een halve minuut pauze. Mijn beenspieren zijn voor m'n gevoel verdubbeld.
Om kwart voor negen kwam ik aan bij het instituut en liep meteen mijn kamergenote Martine tegen het lijf. Een superleuke meid uit Amsterdam waar ik flink mee kan lachen. Ze had de sleutel van de kamer al, dus meteen mijn spullen gedumpt in onze kamer. De lokalen zijn op dezelfde verdieping als de kamers waar de studenten slapen en dat is zó ideaal. We hebben elke ochtend van 9 tot half 1 les met een half uur pauze. Na het algemene praatje in de bibliotheek op maandag hebben we gisteren onze eerste les gehad. Ik ben heel verrassend in de beginnersgroep geplaatst en we hebben de eerste les vooral gewerkt aan onze uitspraak. Je lacht je kapot. Kapot zou trouwens ook best een Hongaars woord kunnen zijn. Je zou het uitspreken als koooaaaapot. Zet even een Scandinavisch accent op en voilá: je komt in de buurt.
Gistermiddag zijn we het centrum in geweest. Vooral wat dingen geregeld, zoals een metro/tram/buskaart met flinke studentenkorting en een Hongaarse simkaart. We moesten veel wachten, maar dat geeft wel een goede gelegenheid om andere studenten aan te spreken en een praatje te maken. 'You're from Boston? Mèn, why the hell are you here in Hungary?!' 'Well I'm lost. I just took the wrong airplane'. Zo mooi dat sarcasme verspreid is over de hele wereld.
Nadat Martine en ik terug waren bij het instituut hebben we wat boodschappen gedaan, wat gegeten en tegen half 10 zijn we wat andere studenten achterna gereisd richting het centrum. De eerste avond hebben we daar doorgebracht in a beer garden. Een ontzettend leuke kroeg met mensen van alle nationaliteiten. Met een stuk of twintig van de taalcursus hebben we daar een hele tijd gezeten en samen wat gedronken. En gepraat natuurlijk. En ik ratel me toch een end weg na twee rosé. Op een gegeven moment bleek dat er twee jongens jarig waren en een van hen vroeg me een Nederlands verjaardagslied te zingen. Ik denk, jaaa natuurlijk! Ik had alweer verteld dat ik van plan was zangles te nemen en ik wilde natuurlijk wel even showen waarom. Dus ik denken: welk Nederlands verjaardagslied zal ik zingen. Maar ik kwam er gewoon niet op! Ik zat zo in de Engelse flow dat ik gewoon niet op een Nederlands verjaardagslied kon komen! Het enige lied dat in me op kwam was Sinterklaas Kapoentje.
Gelukkig waren daar Martine en Björn en natuurlijk: lang zal hij leven, hij leve hoog, trommels en een fluit. Ik heb mezelf wel even flink uitgelachen: en terecht.
Tegen half twee waren we weer op onze kamers en toen zijn we maar gelijk gaan slapen. Om 7:15 uur ging de wekker weer en de les vanochtend was ook niet zo'n denderend succes. Ik voelde me zo'n nat lapje dat ik heb besloten dat koffie mijn nieuwe vriend wordt. Samen met Laura (een Spaans meisje) hebben we tijdens de les nog wel lol gehad en ik heb beloofd dat ik vanavond een typisch Nederlandse dans ga uitvoeren. De vogeltjesdans dus , of de plopdans, tja of de klompendans. Komt goed.
Gelukkig komt mijn humor in het Engels alsnog prima over en ik vermaak me tot nu toe echt heel goed. We gaan zo naar een museum, wat nou niet bepaald echt mijn ding is. Maar gisteren vertelde iemand dat het een drankmuseum is inclusief proeverijen. Dus ik heb me bedacht.
Hmmm 't lijkt wel alsof ik hier flink aan het zuipen ben.

Eèeen ondertussen ben ik alweer terug van het museum. Het was het Zwack Museum, waar het gewoon compleet volstaat met superkleine flesjes en blikjes sterke drank. Achter glas, dat wel ;) Na een film met uitleg over de Zwack fabriek en ‘the well known Unicum drink' mochten we drie shotjes zelf proeven. Het was vier uur 's middags, warm en na drie shotjes kwam een Italiaans meisje met 'Come on, what if we just go to a pub en go on drinking! Then we'll get very drunk and at nine we'll go back to our rooms and will sleep all night! Best idea ever'. Ik dacht jooow dat ga ik niet overleven, dus we zijn nog even naar de stad geweest en nu zit ik om iets over 7 weer op mijn kamer. Zo meteen ga ik wel even powernappen en misschien vanavond nog even met een paar mensen een terrasje pakken :)
Morgen en overmorgen krijgen we ook les in de Hongaarse geschiedenis en zaterdag gaan we met een hele groep naar het parlementsgebouw. Én.... het weekend erop naar Sziget! (Een groot festival hier in Budapest.)
Kortom: een goede combinatie van les en vrije tijd, een mooie stad en vooral veel leuke mensen: jongs, ik red me voorlopig wel :)